កាលពីព្រេងនាយមានបុរសម្នាក់ចង់បាន ប្រពន្ឋ ទៅដណ្តឹងកូនគេម្នាក់។ ម្តាយឪពុកគេថា «បើចង់បាន កូនយើងជាប្រពន្ឋឯងត្រូវចងត្រាំទឹកអោយ៣យប់ ទើបយើងអោយកូនយើងបាន»។ បុរសនោះក៏ព្រមអោយ គេចងត្រាំទឹកដល់ចងបានពីរយប់ បុរសនោះឃើញភ្លើងឆេះលើកំពួលភ្នំក៏លើកដៃឡើងអាំងលេង។ គេមកមើលឃើញគេថាបុរសនោះអាំងភ្លើង គេមិនអោយកូនគេជាប្រពន្ឋឡើយ។ បុរសនោះខឹងណាស់ ទៅប្តឹងចៅក្រម ៗ អោយទៅកោះឪពុកម្តាយខាងស្រីនោះជំនុំជំរះ។ ចៅក្រមយកសំណូកពីចម្លើយ ក៏កាត់ថា «ចៅឯងត្រូវចាញ់គេហើយមិនត្រូវបានកូននេះទេ បើដូច្នេះចៅឯងទៅរៀបបាយមកអោយយើងសី»។ ឯចៅនោះឮគេថាមិនត្រូវបានកូនគេជាប្រពន្ឋ ហើយគេប្រើទៅរៀបបាយមកអោយគេសីផងដូច្នេះក៏តូចចិត្តណាស់ ដើរបណ្តើរយំបណ្តើរ ទៅប្រទះសុភាទន្សាយៗ សួរថា «អ្វីបងក៏បានជាយំ?»។ បុរសប្រាប់តាមដំណើរសព្វគ្រប់ប្រការ។ សុភាទន្សាយ សួរថា «គេអោយបងឯងទៅណា?»។ បុរសថា «ឥឡូវគេប្រើអោយទៅរៀបបាយ»។ សុភាទន្សាយថា «អើបងឯងរៀបរួចយកមកអោយអញទៅផងទៅជួយជំនុំអោយ តែអញទៅមុខជាឈ្នះហើយ បើបងឯងរៀបបាយកុំ ដាក់អំបិលប្រហុកៗ ដាក់តែក្បែរខាងនោះ ស្លតែត្រីនឹងបន្លែហើយ»។ បុរសនោះឮ សុភាទន្សាយអួតដូច្នេះក៏អរណាស់ខំទៅរៀបបាយដូចសុភាទន្សាយបង្គាប់ ហើយក៏យកមកជូនគេពីរនាក់និងសុភាទន្សាយ។ ទៅដល់ចៅក្រមឃើញសុភាទន្សាយមកក៏សួរថា «បងទន្សាយមករកអ្វី?» ។ សុភាទន្សាយថា «មកជំនុំក្តីលោក» ។ ចៅក្រមថា «អើចាំសីបាយរួចសិន»។ ឯចៅក្រមដល់ពេលសីបាយទៅ សួរថា «ស្លអ្វីក៏សាបម្លេះ?» ។ សុភាទន្យាយក៏ឆ្លើយឡើងថា «ភ្លើងឆេះលើកំពូលភ្នំថាក្តៅដល់ ចុះអំបិលប្រហុកដាក់ក្បែរនោះ ម្តេចក៏បានជាមិនប្រៃដល់?។ សុភាទន្សាយឆ្លើយតែប៉ុណ្ណោះ ចៅក្រមក៏ទាល់ប្រាជ្ញាទើបកាត់សេចក្តីអោយបុរសនោះឈ្នះ អោយបានប្រពន្ឋមកបុរសនោះ ៕
ចេះឯងអោយក្រែងចេះគេ
